“คเนตรส่งข้อความไปหาสัญชัยในเย็นวันหนึ่ง เพื่อนัดหมายเกี่ยวกับการออกเดินทางด้วยสกู๊ตเตอร์คู่ใจในเช้าวันถัดมา ท่ามกลางยุคสมัยแห่งเทคโนโลยีดิจิตอลและฝุ่นควัน ในปี 2040

คเนตรกับสัญชัย แวะร้านสะดวกซื้อข้างทางที่ทางหลวงหมายเลข 107 หลักกิโลเมตร 8.4 และหาที่ปลดทุกข์พร้อมกับสร้างสรรค์ผลงานศิลปะตามแนวทางของเขา ทั้งคู่เหลืบไปเห็น ซากสัตว์เสือดาวที่มีโครงสร้างทางพันธุ์กรรมของผู้ล่าในระบบห่วงโซ่อาหารที่มีความหลากหลายทางระบบนิเวศและพืชพันธุ์ที่ขึ้นอยู่กับซากเสือดาวตัวนั้น

คเนตรและสัญชัย ยืนงุนงงอยู่กับสีสันที่ปรากฏบนซากเสือดาวที่เริ่มกลายเป็นผลึกหินสี ที่อยู่ใกล้ๆกับลำน้ำปิง เขาเรียกถามคำเอื้อย AI จากบริษัทเวียงพิงค์ AI คอเปเรชั่น ที่เพิ่งซื้อมาจากร้าน IT มือสองแถวกาดหลวง ก่อนที่จะพบว่า สิ่งมีชีวิตชนิดนี้ตายลงในปี 2022 …

เขาทั้งคู่หยิบแว่น Oculus Quest v มาใส่ คำเอื้อยเปิดไฟล์เบต้า พาย้อนกลับไปแสดงให้เห็นภาพการย่อยสลายทางชีวภาพของเสือดาวตัวนี้ในฐานะ tecno leopard ที่ฐานข้อมูลดิจิตอลเชื่อมต่อกันอยู่ในโลก Multiverse ภาพและเสียงที่ข้างริมลำธารนั้นพาเขาย้อนกลับไปในอดีต ก่อนที่จะการพัฒนาอย่างบ้าคลั่งจะทำลายทุกอย่างจนหมดสิ้น

หลังจากรับรู้ข้อมูล ทั้งคู่นั่งจ้องมองสายน้ำริมลำธารแบบสโลว์ไลฟ์ ที่เกิดกับผลึกซากเสือดาวตัวนั้นข้างลำธาร คงจะนานพอควรที่เสือดาวตัวนี้ต้องติดอยู่กับอะไหล่ของเครื่องบดถนน ที่กลายเป็นกับดักที่บริษัทรับเหมาฯได้ลืมไว้ อาจด้วยเหตุสุดวิสัยหรือการปล่อยปละละเลย ที่ผูกติดไว้กับการพัฒนาตามความต้องการของมนุษย์

การเปลี่ยนแปลงทางกายภาพของถนนเส้นนี้ สัมพันธ์กับอายุรกรรมของสิ่งมีชีวิตทั้งพืชและสัตว์ ต่างได้รับผลกระทบทั้งน้ำและอากาศ คเนตรและสัญชัย นั่งมองดูดอกไม้ และเห็ด ที่ขึ้นอยู่บนซากกระดูกของเสือดาวตัวนั้น เขาทั้งคู่เอนตัวเพื่อพัก และทำศพให้กับซากเสือดาวตัวนั้น โดยไม่ลืมที่จะ tag ส่งข้อความตามท้องถนน ในแบบฉบับดั้งเดิมก่อนที่จะเดินทางต่อไป”

(บทบันทึก : อุบัติสัตย์)